اخلاق اسلامی و طب روحانی
نویسندگان
چکیده
طب روحانی یکی از سه دیدگاه مطرح در برخورد با مسائل اخلاقی در میان دانشمندان اخلاق اسلامی است؛ در این دیدگاه، روح انسان همچون جسم انسان، گرفتار انواع بیماری ها میشود و برای درمان آن باید از طبیب روحانی و داروهای معنوی بهره گیرد تا روحی سالم، پرنشاط، و ملکوتی پیدا کند. پژوهش حاضر در صدد پاسخ به این پرسش است که: تبیین روایات از اخلاق اسلامی بر اساس طب روحانی چیست؟ و به روش تحلیلی استنطاقی، تبیینی متفاوت از اخلاق، برگرفته از روایات مأثور و با نگاه طب روحانی ارائه می دهد. در این مقاله پس از بیان چیستی طب روحانی و طبیبان روحانی، رابطه طبیبان روحانی و بیماران روحانی نیز از دیدگاه روایات، تبیین شده است. نتیجه این تحقیق آن است که اخلاق اسلامی با این نگرش، از اخلاق با اهداف مادی و صرفاً دنیوی متمایز می گردد، چرا که در این نگاه، ثمره اخلاق، قلب سلیم و هدف آن قرب به خداوند و لقاء الله است، و اخلاق بندگی و ویژگی های معنوی که در دیگر مکاتب اخلاقی از آن خبری نیست، برجسته می گردد.
منابع مشابه
طب و اخلاق
Background: In modern biomedicine, there is an increasing speed of development of new ideas and technologies and, consequently, increasing speed of new applicable knowledge. The rapid advances in medicine and biotechnology during recent decades, is accompanied with important discussions about new questions and dilemmas in the field of professional ethics. The increased recognition of ethical ...
متن کاملتأثیر طب سنتی بر اخلاق اسلامی
مقاله ی حاضر اشاره به روش اخلاقی حکمای اسلامی چون فارابی، ابن سینا، مسکویه، خواجه نصیر طوسی، نراقی ها و دیگران دارد که در کتاب های اخلاقی خویش روش تهذیب نفس را با روشی طبی بیان کرده اند که متأثر از طب سنتی است. همان طور که در علم طب برای بدن دو حالت صحت و مرض وجود دارد و ملاک صحت، اعتدال مزاج و ملاک مرض، خروج از اعتدال است، در علم اخلاق نیز برای روح دو حالت صحت و مرض در نظر گرفته می شود که ملاک...
متن کاملتحلیل و بررسی اشارات طب روحانی در مثنوی معنوی
یکی از بحرانهای حاکم بر جهان بویژه دنیای معاصر، کم رنگ شدن معنویت و اخلاق و به تبع آن به خطر افتادن سلامت جسم و روح است، بنابراین حفظ سلامت جسم و روح از دغدغه های اساسی اندیشمندان بشری از جمله علمای اخلاق و روانشناسان و عرفان است. هدف و غایت روان درمانی و اخلاق، شناخت درون انسان، پاکسازی درون از رذایل اخلاقی، نشان دادن راه رشد و پرورش انسان، رساندن وی به فضایل و کمالات اخلاقی و سرانجام سوق دادن...
نظریه خودشناسی رازی در طب روحانی و جایگاه آن در نظام اخلاقی وی
خودشناسی از عناصر بنیادی هر نظام اخلاقی است. جهتگیری روانشناختی در نظام اخلاقی رازی و سلامتمحور بودن آن، خودشناسی را در مفهوم «شناخت عیوب نفس» به کار برده است. شناخت عیوب نفس گام نخست در پیشگیری و درمان بیماریهای دل است. رازی در این مقام، «خود نقدی» را توصیه نمیکند، بلکه رؤیت عیوب نفس در آینه دیگران را مورد بحث قرار میدهد. چنین رهیافتی محتاج بیان مهارتهای نقدپذیری است. مقالۀ حاضر با تحلی...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
عنوان ژورنال:
فصلنامه تخصصی اخلاقجلد ۲، شماره ۱۶، صفحات ۴۴-۶۷
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023